Baramulla

Film, kuzey Hindistan’da, Baramulla kasabasında geçer. Manav Kaul’un canlandırdığı DSP Ridwaan Shafi Sayyed, çocuk kaçırılmaları vakaları nedeniyle bölgeye atanır. Hikâye, tek bir vaka ile değil — genç bir çocuğun ortadan kaybolmasıyla başlayan olaylarla — çok daha derin bir sosyal, tarihsel ve doğaüstü arka planla bütünleşir.

Ridwaan ve ailesi (eşi Gulnar, kızı Noorie, oğlu Ayaan) eski bir villaya taşınır. Villanın bekçisi sessiz bir adamdır (Iqbal) ve evin içinde alışılmadık davranışlar başlar: gece‐gündüz tuhaf sesler, gölgeler, bir odanın kapısı kendi kendine açılıp kapanma gibi olaylar gerçekleşir. Noorie, ayrıca bir köpek alerjisi ile mücadele ederken evin merdiven altında ya da bodrum benzeri bölümlerinde gizemli nesneler fark eder.

Bu sırada Ridwaan’ın da resmi soruşturması ilerlemektedir: İlk olarak siyasi olarak etkili bir ailenin çocuğu olan Shoaib kaybolur. Bu vaka ile benzer başka kaybolmaların da, aynı okulda okuyan çocuklar arasında meydana geldiği anlaşılır. Araştırma ilerledikçe okul ‑ öğretmenler ‑ veliler ve bölgedeki militan gruplar arasında bağlantılar kurulur: Çocukların eğitim ortamları, ideolojik etki altında bırakılmaları ve gençlerin “yönlendirilmesi” gibi karanlık planlar açığa çıkar.

Paralel olarak villada yaşanan gizem büyür. Gulnar geceleri uyanır, kendini gölge bir varlıkla karşılaşırken bulur; Noorie da evde tuhaf bir ziyaret sonrası tamamen kaybolur. Bu, hem ailesi hem de Ridwaan için kırılma noktasıdır. Ridwaan artık sadece bir polis soruşturması yürütmemektedir—evindeki “normal dışı” olaylarla da yüzleşmek zorundadır.

Dramatik doruk noktası, Ridwaan’ın militan bağlantılı şahıslar (Khalid ve Juneid gibi) ve okul yönetimi ile olan karşılaşmasında gelir. Villaya yapılan bir baskın, uzun süredir bastırılan travmaların açığa çıkması ve bölgenin tarihinden kaynaklanan gizemlerin çözülmesi ile sonuçlanır. Önemli bir twist: kaçırmaların arkasında görünen “şeytanî” planlar kadar, aslında evin ve bölgenin geçmişindeki mağduriyetlerin ruhları da vardır.

Film, yalnızca bir polisiye ya da doğaüstü korku öyküsü değil; aynı zamanda toplumsal hafıza, kolektif travma ve bölgedeki adalet eksikliği üzerine bir alegoridir. Özellikle Kashmiri Pandits göçü ve bu trajedinin bıraktığı izler filmde doğrudan referans edilmiştir.

Son sahnelerde, ruhlar huzura kavuşur, kaçırılan çocuklar geri döner ve Ridwaan ile ailesi Baramulla’dan ayrılmak üzere yola çıkar. Villada yapılan sembolik eylemler; hemisferik anlamıyla “geçmişin kabullenilmesi” ve “yeniden doğuş” temasını işler.

Özetle, film şu unsurları bir araya getirir: yoğun atmosfer (Kashmir’in karlı dağlığı, sessiz gece evleri), polisiye gerilim (kaybolan çocuklar, soruşturma), doğaüstü korku (evin geçmişi, gölgeler, ruhlar) ve sosyal-politik alt metin (kimlik, adalet, tarih). Görsel olarak etkileyici ve düşündürücü bir yapı sunar; ancak eleştirmenler senaryo ve kurguda bazı düzensizliklerin olduğuna da dikkat çekmiştir.