Birthmark

2024 yılında çıkan Hint Tamil‑dili drama‑gerilim filmi “Birthmark”, yönetmenliği ve senaristliği Vikram Shreedharan tarafından üstlenilmiştir. Filmin başrollerinde Shabeer Kallarakkal (Daniel) ve Mirnaa (Jennifer) yer alır.

Hikâye 1999 yılında başlar. Hint Ordusu’nda görevli Teğmen Daniel, altı ay önce bir savaş bölgesinde esir alınır ve nihayet kurtarılıp evine döner. Ancak dönüşü, beklenen huzuru getirmez. Evde, hamileliği altıncı ayda olan eşi Jennifer’ın sağlık sorunları yaşadığı fark edilir. Daniel, eşinin ve gelecekte doğacak bebeğinin güvenliği ve sağlığı için alternatif bir doğum modeli önerilen “Dhavanthri” adlı doğal doğum köyüne gitmeye karar verir. Bu köy, geleneksel tıp sistemlerinden farklı olarak, kadın odaklı ve doğal doğum‑midwifery (ebe) yaklaşımıyla çalışmaktadır.

Jennifer ve Daniel köye vardıklarında ortam sakin ve huzurlu görünmektedir. Ancak kısa süre sonra çift, köyde doğumunu gerçekleştirmiş bir başka çiftle karşılaşır. O çift ellerinde yeni doğmuş bebekle görünmesine rağmen yüzlerinde garip bir ifade vardır: beklenen mutluluk yerine bir tür boşluk ve huzursuzluk hâli. Bu durum Daniel ve Jennifer’ın dikkatini çeker.

Film dört ana bölüm halinde ilerler ve her bölüm, karakterlerin geçmiş travmaları, doğum süreci ve bilinmeyen tehditlerle yüzleşmesini farklı bir açıdan ele alır. Vikipedi Daniel’ın savaşta yaşadığı esaret ve kurtuluş süreci, onun psikolojik olarak hâlâ tamamıyla iyileşmediğini gösterir; travma sonrası stres bozukluğu (PTSD) izleri taşıyan bir karakter olarak karşımıza çıkar. Jennifer ise hamileliğinin getirdiği fiziksel ve duygusal yüklerle baş etmek zorundadır. Bu iki karakter arasındaki ilişki, yalnızca hamilelik ve doğum olayı ekseninde değil, aynı zamanda birbirlerini yeniden tanıma ve destekleme ekseninde de ilerler.

Köyde geçirilen süre boyunca “doğal doğum”, “kadın‑ebe dayanışması”, “anne‑baba kimliği” gibi temalar belirginleşir. Ancak huzurlu aktığı düşünülen bu süreç zamanla belirsiz bir gerilime evrilir. Jennifer’ın rahatsızlıkları artarken, doğum için seçilen köyde görünenden farklı bir tehlike olduğu hissi giderek büyür: çift, yalnızca fiziksel sağlıkla değil, bilinmez bir güçle ve dışsal bir tehditle de mücadele etmek zorunda kalır. Bu tehdit hem filmin gerilim eksenini oluşturur hem de karakterlerin içsel korkularını ve geçmişlerini yüzeye çıkarır.

Film ilerledikçe, bir yandan Daniel’ın savaş sonrası yaşadığı suçluluk duygusu, kontrol edemediği kabuslar ve eşine karşı hissettiği koruma yükü ortaya çıkar. Öte yandan Jennifer, hamileliği nedeniyle her geçen gün fiziksel olarak daha kırılgan hale gelir ve bu kırılganlık, doğuma dair doğa‑üstü ya da psikolojik unsurlarla iç içe geçer. Bu bağlamda “doğum” sadece biyolojik bir olay değil, aynı zamanda bir yenilenme, yüzleşme ve dönüşüm süreci olarak kurgulanmıştır.

Filmin finaline doğru, tehdit somutlaşır ve Jennifer ile Daniel doğumun kritik anına girer. İzleyici, karakterlerin hem kendileriyle hem de çevreleriyle olan hesaplaşmasını takip eder. Bu hesaplaşma, bireysel travma, ilişki dinamikleri ve doğumun kutsallığı gibi kavramları birleştirir. Ancak eleştirmenler, filmin son bölümünde yazının zayıfladığı, ton ve tempo dengesinde eksikler bulunduğu görüşündedir. Örneğin bir eleştiri şöyle der: “Birthmark holds our attention with an engaging setup but due to odd directorial choices, tonal issues, and a weak screenplay, we rarely feel the tension that the film wants us to feel.”

Sonuç olarak, “Birthmark” dramatik, psikolojik ve gerilim öğelerini birleştiren bir yapıya sahiptir. Doğum olayı çevresinde yükselen gerilim ve karakterlerin geçmişleriyle yüzleşmesi filme özgün bir kimlik kazandırır. Ancak anlatımın bazı yönlerinde zayıflıklar olduğu da gözden kaçmaz. Başlangıçtaki güçlü kurgu ve karakter potansiyeli, özellikle son kısımda beklentiyi tam olarak karşılayamayabilir.