Black

“Black”, yönetmenliğini KG Balasubramani’nin üstlendiği, 2024 yapımı hint Tamilce bir bilim kurgu-gerilim filmidir. Başrollerde Jiiva (Vasanth) ve Priya Bhavani Shankar (Aaranya) yer alırken, film Vivek Prasanna, Yog Japee ve Swayam Siddha gibi oyuncuların katkılarıyla dikkat çeker.

Film, çiftin ilişkisindeki gerginliği hafifletmek amacıyla sessiz, huzurlu bir villa tatiline çıkmasıyla başlar. Ancak bu sakinlik, bir “süperay” gecesinde yerleşim alanına adım attıkları anda yerini karmaşık gerçeklikler silsilesine bırakır. Örneğin, villa karşısındaki boş evin aniden dolu görünmesi, duvardaki bir tabloyun kırılmasının ardından yeniden eskisi gibi ortaya çıkması gibi tuhaf olaylar baş gösterir.

Film, 1964 yılında geçen, esrarengiz bir gerilim sekansıyla paralel bir kurgu açar. O dönemde Ganesh ve Lalitha adındaki bir çift, arkadaşı Manohar’ın evine gider. Ancak Manohar’ın gizli niyeti, bu çifti öldürmektir. Manohar arabadan silahını almaya giderken, evin içinden bir silah sesi gelir. Odaya girdiğinde çifti ölü bulur – ama şok edici gerçek, katilin kişinin kendisi olmasıdır.

Günümüze döndüğümüzde, Vasanth ve Aaranya’nın tatilinin gidişatı iyice garipleşir. Elektrikler kesilir, güvenlik görevlisi ortadan kaybolur, kapıları çalan biri olur ama telefonla çağrılmadıklarını düşünürler; ardından karşı evdeki aynalı versiyonlarını fark ederler. Kısa bir süre içinde, bir “karanlık bölge”ye geçtiklerinde her seferinde farklı bir gerçekliğe adım attıklarının farkına varırlar – bu geçişler bir solucan deliği (wormhole) aracılığıyla paralel zaman çizgilerini açığa çıkarır.

Vasanth, her geçişte zaman çizgisinin farklı varyasyonlarıyla karşılaştıkça, olayları kontrol etme arayışına girer. Bir timeline’da kendisini Aaranya’nın arkadaşının yanında gizlice konuşurken görür; bu da taraflar arasında büyük bir güven krizi yaratır. Ayrılığı takiben Aaranya bir başka çizgiye geçerek kaybolur.

Vasanth polis tarafından sorgulanır ama durumu anlatamaz. Kaçarak Manohar’ın yolunu bulur. Eski ve yalnız Manohar, bu yerleşim biriminin bu tür kannallarla dolu olduğunu ve süperayın etkisiyle zamanlar arasındaki geçişlerin aktif hale geldiğini açıklar. Manohar, 1964’te yaşananların da bu fenomenin bir parçası olduğunu söyler.

Manohar, Vasanth’a ya Aaranya’nın doğru zaman çizgisindeki versiyonuna yeniden ulaşması ya da bir diğer “sen”i ortadan kaldırması gerektiğini söyler. Vasanth çaresizlik içinde karanlık bölgeyi defalarca geçer, sonunda polisin ve Aaranya’nın başka bir çizgide yeniden bir araya geldiği bir gerçeklikte bulur kendisini. Ancak eve dönerken, Aaranya onun bu korkunç geceden habersizdir. Yani, bir bakıma Vasanth amacına ulaşmış olsa da, doğru Aaranya onun yanında değildir.

Film, Vasanth’ın aracın tuvaletinde, bir başka kendisiyle karşı karşıya gelmesiyle kapanır. Bu final sahnesi, izleyicide yanılsama mı, çoğalma mı, yoksa kaderin farklı versiyonları mı üzerine sorular bırakır – yanıtlar belirsiz, ama etkileyici bir kapatma olarak damga vurur.

Eleştiriler genellikle filmdeki güçlü teknik detaylardan ve oyunculuklardan övgüyle bahseder. Gopinath Rajendran (The Hindu) esprili bir dille, “Black türüne hakkını veriyor, izleyiciyi aptal yerine koymadan” yorumunu yaparken, Cinema Express ve Times of India gibi yayınlar, aynı zamanda bazı fazladan karmaşık anlatım ve bilimsel jargon kullandığını belirterek puanlarında orta karar bir değerlendirmede bulunmuşlardır.