Laggam

Ramesh Cheppala’nın yazıp yönettiği “Laggam”, modern ile gelenekselin kesiştiği bir düğün atmosferinde, aile bağları, bireysel tercih ve toplumsal beklentiler arasındaki gerilimi incelikle işleyen bir Telugu dili dramatik filmdir.

Filmin merkezinde, yazılım mühendisi olarak Hyderabaddaki şehir hayatında çalışan Chaitanya (Sai Ronak) ve erkek kardeşinin kızı olan Maanasa (Pragya Nagra) yer alır. Bu iki karakterin hikâyesi, Maanasa’nın babası Sadanandam’ın (Rajendra Prasad) çocuğunu modern, prestijli birisiyle evlendirme arzusu üzerinden şekillenir. Sadanandam, köy yaşamından çıkan Chaitanya’yı ideal damat adayı olarak görür; yazılım mühendisliği gibi kazançlı ve saygın bir meslek, kızının sosyal statüsünü güvence altına alacak bir unsurdur.

İlk yarıda Hindistan’ın geleneksel düğün ritüelleri, köy hayatı ve aile sevinci izleyiciye sunulur. Rengârenk törenler, danslar ve tören öncesi hazırlıklar aracılığıyla Chaitanya ile Maanasa’nın kısa ama anlamlı yakınlaşması betimlenir . Ancak film, bu romantik tablonun hemen ardından beklenmedik bir kırılma yaşayarak tempoyu dramatik şekilde değiştirir.

Filmin dönüm noktası, Chaitanya’nın kariyerinde aldığı ani ve radikal bir karar sonrası ortaya çıkar. Büyük bir şehirde yazılım mühendisliği pozisyonundan istifa edip baba mesleği olan tarıma dönme arzusudur bu; karar, düğünün iptal edilmesine neden olur. Sadanandam, bu karardan ötürü oğlunun kızına bir yük olabileceği düşüncesiyle evliliği durdurur. Bu gelişme, sadece bireysel bir kriz değil; aynı zamanda modernlikle gelenek arasında bir yüzleşme, ekonomik beklentilerle aile içi duygusal bağlar arasında bir çatışma yaratır.

İkinci yarıda film, tarafların iç dünyalarını daha derinlemesine keşfeder. Film boyunca Mani Sharma ve Charan Arjun’un müzikleri; sahnenin duygusal yoğunluğunu ustalıkla yansıtır, özellikle ikinci yarıdaki dramatik anlarda etkiyi derinleştirir. Bal Reddy’nin kırsal Telangana’yı betimleyen canlı, doğal görüntüleri ise filmde karakterlerin içsel yolculuğunu görsel olarak destekler.

Eleştirmenler, filmin büyük bir kısmını duygusal düzeyde başarılı bulsa da, bazı yerlerde senaryonun öngörülebilir olduğunu ve tempoda durgunlaşmalar yaşanabildiğini vurgulamıştır . Özellikle bazı geleneksel melodramatik geçişler ve dramatik sahnelerde duygu düzeyinin abartıya kaçtığı görüşü dile getirilmiştir.

Sonuç olarak “Laggam”, modern kent hayatıyla geleneksel aile yapısını, çağdaş beklentilerle köklü kültür değerlerini çatıştırır ama sonunda birey-önemli iletişimle denge arayan bir çizgiye doğru uzağımızın akılda kalıcı bir sunumudur. Film kırsal-şehir geriliminde, toplumsal normları, kişisel tercihleri ve aile dinamiklerini samimi bir dille anlatır. Müzik, oyunculuklar ve atmosfer bakımından etkileyici, fakat bazı noktalarda senaryoda derinlik bekleyen izleyicide hafif hayal kırıklığı yaratabilecek bir yapımdır.