Maestro

Maestro , yönetmenliğini Merlapaka Gandhi’nin üstlendiği, başarılı Bollywood yapımı Andhadhun’un (2018) resmi Telugu remake’idir. Film, oyuncular Nithiin, Tamannaah Bhatia, Nabha Natesh ve Jisshu Sengupta’nın güçlü performanslarıyla dikkat çekiyor. Toplamda yaklaşık 135 dakikalık süresi olan bu yapım, COVID‑19 nedeniyle sinemalarda gösterime girmeyip doğrudan Disney+ Hotstar üzerinden 17 Eylül 2021 tarihinde yayınlandı.

Filmin konusu Andhadhun’dakine sadık kalarak ilerliyor: Arun, Goa’da yaşamını sürdüren genç ve yetenekli bir piyanisttir. Görünüşe göre tamamen görme engelli olan Arun’un asıl amacı, dış dünyadan soyutlanarak müziğine daha fazla odaklanmaktır. Ancak ilerleyen sahnelerde bu “körlük” numarasının bir deney olduğu ve tamamiyle sahte olduğu açığa çıkar.

Arun’un hayatı, Sophie (Nabha Natesh) ve onun babası Pedro’nun işletmeci olduğu restoranla bağ kurmasıyla şekillenir. Sophie ile romantik bir ilişkiye başlar ve bu ilişki onu Goa’ya yakın sosyete çevresine taşır. Bu gelişme, filmin suç-gerilim atmosferinin temellerini atar.

Bir gün, eski sinema yıldızı Mohan (Jisshu Sengupta) Arun’u eşine özel bir piyano konseri vermesi için davet eder. Mohan’ın karısı Simran (Tamannaah Bhatia), Mohan’dan oldukça gençtir ve bir aktris olma hayali kurmaktadır.

Arun, Mohan’ın dairesine geldiğinde Simran’ın Mohan’ın şehir dışında olduğuna dair yalan söylediğini fark eder. Güvendiği için evin içinde mihrapta çalmaya başlar; bu esnada Simran’ın Mohan’ın cesedini saklama çabasına tanık olur. Çalan müzik eşliğinde gizlice kanı temizler, bavullar hazırlar ve Mohan’ın öldürüldüğü bu vahşi tabloya Arun sessiz bir tanık olur.

Simran’ın gizli sevgilisi Domun (paramour’u Bobby), bu esnada banyoda saklanmaktadır. Mohan’ın öldürülmesiyle birlikte olaylar karmaşıklaşır; Arun’un yapay körlüğü bu sefer hayatını kurtarmak için bir araç haline gelir.

İlerleyen bölümlerde Arun, kendisinin ölümle ilişkilendirilmesi korkusuyla yalan söylemeye devam eder. Ancak Simran’ın niyetleri çok daha karanlıktır ve Pavitra adında Mohan’dan olan yetişkin kızı da karmaşaya dahil olur. Filmin ikinci yarısında, duygu yoğunluğu artar; Pavitra’nın babasının ölümüyle ilgili şüpheleri Arun’u tekrar olayların göbeğine sürükler.

Film, Andhadhun’un karanlık mizah, suç ve gerilim dengesini birebir aktarmaya çalışsa da, eleştirmenlere göre final sahnesi ve üçüncü perde yeterince tatmin edici olmaktan uzak kalıyor. Özellikle Simran karakterini canlandıran Tamannah’ın Tabu’nun orijinal performansının gölgesinde kaldığı görüşünde olanlar var. Ayrıca filmin müzikleri ve kurgu yönünden, orijinalin altından kalkamadığı; örneğin atmosfer oluşturma açısından zayıf kaldığı belirtiliyor.

Teknik açıdan, J. Yuvaraj’ın görüntü yönetimi yeterince iyiyken, Mahati Swara Sagar’ın film müziği orijinal kadar etkileyici bulunmuyor. Nithiin’in performansı ise; kahramansallıktan uzak, doğallıkla öne çıkarak rolünü başarıyla götürüyor. Tamannah ise negatif rolde yeni olsa da deneyimli ve karizmatik; ancak rolüne uygunluk açısından eleştirilere maruz kalıyor.

Kısacası, Maestro; Andhadhun’un gerilimli hikâyesini Telugu izleyici kitlesi için yeniden üreten, sürprizden çok atmosfer ve ilişkiler üzerinden ilerleyen bir yapım. İlk yarısı daha başarılı dramatik momentum sağlarken, devamında beklenen zekâ oyunlarının ve gizem katmanlarının biraz daha zayıf kaldığı bir remake olduğu görüşü yaygın. Ancak Nithiin’in “görme engelli piyanist” rolündeki sadeliği ve filmdeki karanlık, kara mizah unsurları filmi izlenebilir kılıyor.