Pon Manickavel

Filmin başında, Chennai’de yüksek profilli bir dava olarak bir Yüksek Mahkeme yargıcının evinin kapısında başı kesilmiş halde bulunur. Silahla dört kurşun isabet etmiştir ancak olay yerinde mermi çekirdeği (büllet) bulunamamıştır. Polis teşkilatı olay karşısında büyük baskı altındadır. Başlangıçta soruşturmayı yürüten memur Peruvalathan, bu kritik dosya üzerinde çalışmak üzere görev alır.

Görevi daha da ciddi hâle getirmek için DCP (Yüksek Polis Memuru) önerir: eski bir polistir, silah uzmanı olan ve işi bırakan bir görevli ACP Pon Manickavel (oyuncu: Prabhudeva) devreye girer. Manickavel, geçmişte Salem’de yürüttüğü bir davadan sonra istifa etmiş ya da görevden ayrılmış olduğu anlaşılan biridir. Başlangıçta davaya ciddi bir bağlılık göstermediği izlenimi verir; hatta Peruvalathan onun “çözebilir mi?” şüpheleri taşımaktadır.

Soruşturma ilerledikçe, yargıcın dosyasının yalnız olmadığı; bir müfettişin de tehdit mesajı aldığı, bir arabanın patladığı gibi yeni cinayetlerin işaretleri ortaya çıkar. Manickavel ile polis ekibi, IP adresleri, CCTV görüntüleri gibi ipuçlarını takip eder. Bu takiple birlikte bir iş insanı Arjun K. Maran’ın adı geçer; yargıç ve müfettişin fotoğraflarının Arjun ile bağlantılı olduğu ortaya çıkar.

Manickavel, Arjun’un güvenini kazanır; kişisel koruması olurken, geçmişteki hatasının (Salem’deki olay) üzerine de kurulmuş bir ilişki yürütür. Oysa soruşturma sırasında, Arjun’un torununun mesaj yoluyla tacize uğradığı, şikâyet sürecinde Arjun’un tutuklandığı, sonra serbest bırakıldığı gibi olaylar gün yüzüne çıkar. Torununun kaçırılması, ardından tren kazasında öldüğü iddiası gibi karanlık zincirler izleyiciyle paylaşılır.

Filmin daha ilerleyen dakikalarında büyük bir twist (dönüş) ortaya çıkar: Asıl tetikleyici kişinin, Arjun ya da Manickavel’in düşündüğü kişi olmadığı; büyük iş insanı Badrinath’ın olduğu anlaşılır. Nasarathulla adındaki bir başka karakterin de bu işin içinde olduğu, Manickavel ile aynı hücrede kaldığı ve güç odaklarını ortaya çıkarmada kilit rol oynadığı görülür. Manickavel’in aslında “adalet” için hareket ettiği, ancak sistemin dışında kendi yöntemleriyle işi hallettiği gibi bir çizgi belirir: suçluları kendi cezasına çarptırma mantığı, resmi prosedürün dışında da bir “vigilante” (intikamcı kahraman) türlü davranışları içerir.

Filmin sonunda, Manickavel Badrinath’ı yeraltı bunker’ında etkisiz hâle getirir. Polis gelmeden önce kendisi müdahale eder ve “Nas­arathulla atışı yaptı, ben kendimi savundum” yalanını ortaya koyar. Böylece Manickavel hem sistemi hem kendi yöntemlerini kullanarak “adil” bir sonuç çıktığını düşündürür. Polis ve kamu otoritesi de onu övgüyle karşılar. Ancak filmin eleştirmenleri, bu yaklaşımı ve anlatımı oldukça öngörülebilir bulmuş, senaryonun klişelere boğulu olduğu yorumlarını yapmıştır.

Tematik olarak film, cinayet, güç ilişkileri, polis sistemi, etkili iş insanlarının adaleti manipüle etmesi gibi unsurları işler. Orta tempolu ilerleyen soruşturma, karakter geçmişleriyle yüzleşme, adalet‑intikam ikilemi ve araştırma süreci üzerinden ilerler. Manickavel’in kişisel geçmişi, hataları ve sistemle hesaplaşması da karakter gelişiminin merkezi haline gelir.

Özetle, “Pon Manickavel”, klasik bir Hint polis gerilim filmi çerçevesinde, yüksek profilli bir cinayeti araştıran ve sonunda suçluyu sistemin dışında çözmeye yönelen bir kahramanı merkezine koyar. Anlatımı bazı güçlü görsel sahnelerle desteklense de, senaryo ve karakter derinliği açısından eleştirilerin hedefi olmuştur.